پناهنده‌های ایرانی و سیاست خارجی آلمان

گفت‌وگو با فرین فخاری، درباره‌ی اعلام آمادگی آلمان برای جذب پناهنده‌های ایرانی
......

حوزه‏ی فعالیت شما بیشتر در ترکیه و شمال عراق است. ممکن است توضیحی از وضعیت پناه‏جویان ایرانی در این دو منطقه بدهید؟

وضعیت پناه‏جویان ایرانی در ترکیه و شمال عراق بد است و هر روز هم بدتر می‏شود. تعداد آنان نیز روز‏به‏روز بیشتر می‏شود و رقم بیش از ۴هزار نفری که گفته می‏شود، واقعاً در ترکیه وجود دارد.

عده‏ای هم هستند که خود را به کمیساریای عالی حقوق بشر معرفی نکرده‏اند. هرکدام هم دلایل خاصی برای این مساله دارند. یا هنوز منتظرند سه ماهی که می‏توانند به طور قانونی در ترکیه بمانند، بگذرد و بعد خود را معرفی کنند. یا این که اصلا می‏ترسند خود را به این کمیساریا معرفی کنند. بیشتر این پناهندگان نیز در شرایط روحی، جسمی و مالی وحشتناکی به‏سر می‏برند.

گروه‏ها و افراد زیادی مانند خود شما، در خارج از ایران مشغول فعالیت برای پناه‏جویان ایرانی در ترکیه، عراق و دیگر کشورهای ناامن هستند. می‏توانید به ما بگویید تا کنون چه کارهایی برای این گروه از پناه‏جویان انجام گرفته و یا چه کارهایی در دست انجام است؟

کاری که گروه‏های مختلف به طور پراکنده و در کشورهای مختلف دارند انجام می‏دهند، این است که سعی می‏کنند با جمع‏آوری کمک مالی و ارسال آن به این پناه‏جویان، حداقل شرایط زندگی آنان را کمی مناسب‏تر کنند.

از سوی دیگر گروه‏های مختلفی از وکلا، پزشکان و سازمان‏های حقوق بشری با اعزام هیأت‏های مختلفی به خصوص به ترکیه، سعی می‏کنند با جمع‏آوری اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت پناه‏جویان ایرانی، به کشورهایی که خود در آن زندگی می‏کنند و به دولت‏های این کشورها اطلاع‏رسانی کنند و از این طریق به آن‏ها کمک کنند.

این کمک‏های مالی از چه طریقی به دست پناه‏جویان می‏رسد؟

سازمان‏های مختلفی این کمک‏ها را جمع‏آوری می‏کنند و سعی می‏کنند از طریق افرادی که مستقیماً می‏شناسند این کمک‏ها را به حساب آنان واریز کنند.

مشکل این است که یک لیست اصلی وجود ندارد و بین گروه‏های مختلف هماهنگی‏ای وجود ندارد و ممکن است یک پناهنده از دو یا سه جای مختلف و حتی از خانواده‏ی خود در کشورهای اروپایی کمک مالی دریافت کند و در عین حال پناهنده‏هایی هم باشند که هیچ کمکی به آنان نمی‏شود.

به نظر من، بهترین کاری که ما بتوانیم انجام بدهیم، ایجاد هماهنگی‏ای بین گروه‏های مختلفی است که در حال انجام این کار هستند. البته در این جهت تلاش‏هایی می‏شود و فعلا بین گروه‏های مختلف مذاکراتی در جریان است.

گفتید که پول‏ها بخشاً به حساب خود پناه‏جو واریز می‏شود. آیا اساساً این امکان برای پناه‏جو، مخصوصا در ترکیه که حوزه‏ی کاری شما است، وجود دارد که بتواند حساب بانکی داشته باشد؟

پناه‏جویی که اقامت رسمی نداشته باشد، در ترکیه نمی‏تواند حساب بانکی داشته باشد. ولی می‏توان این پول را به اسم او از طریق بانک‏هایی به حساب ریخت و پناه‏جو می‏تواند با ارائه‏ی کارت شناسایی خود و دادن شماره‏ای که از طریق ارسال کننده‏ی پول به او داده شده است، این پول را دریافت کند.

این امکان وجود ندارد که از طریق کمیساریای عالی حقوق بشر، این کمک‏ها را به دست پناه‏جویان رساند که یک مرکز معتبری باشد و بتواند اعتماد دیگران را هم برای کمک‏رسانی جلب کند؟

با وجود این که کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل کمک مالی به پناه‏جویان ایرانی در ترکیه و عراق نمی‏کند و فقط در موارد خیلی مشخص و محدودی به برخی‏ها کمک‏های ارائه می‏دهد، اگر اطلاع پیدا کنند که به این پناهنده‏ها کمک مالی می‏شود، آن میزان محدود را هم کم می‏کنند. در حقیقت اگر کسی قصد ارسال کمک مالی به این پناه‏جویان را دارد، باید طوری این کار را بکند که به آن‏ها صدمه‏ای نخورد.

آیا نمونه‏هایی از این برخورد وجود داشته که منجر به قطع کمک از سوی سازمان ملل به پناه‏جویان بشود؟

اگر از سوی دفتر سازمان ملل اطلاع پیدا کنند که به پناه‏جویی کمک مالی می‏شود، حتی ممکن است پول کمی را که در موارد بخصوصی به آن‏ها داده می‏شود و یا مثلا سهیمه‏ی زغال آن‏ها را در زمستان قطع کنند و منجر به ایجاد مشکلات بیشتری برای پناه‏جویان شود.

برای خواندن متن کامل مصاحبه لطفآ به لینک زیر مراجعه کنید :

http://zamaaneh.com/special/2010/03/post_1123.html